"Geri güneşe alacağım"

"Geri güneşe alacağım"

Sabah, güneş doğacak yoktu ve küçük horoz ve Küçük tavuk uyanık.

Küçük altı çocuklar, tombul iskele, sümüklü böcek, küçük dikenler, gıcırdayan paket ... ... Biezu gücü Qi bağırdı: "1,2,3!

Civcivler gülen ve anne ve baba sıcak battaniye halinde bir araya gülüyor.

"Hey, teşekkür ederim! Baba, anne! Bize bir yer verin!"

"Evet, çok sıcak!"

Sabah gerçekten canlı olabilir şımarık!

Carmen ve Carmelo da Carmela eline aldı, "Annem bana yer verdi!"

Carmela daha önce olduğu gibi, kanatları altında onlara sarılıp, vücudunu hareket etti.

Baba Pidic uzun her gün çalışmaya başladı - güneşi uyandırmak.

Carmen penceresinde yatıyordu ve babası samanlık üzerinde duran ibadet ettikleri: "Baba, sen harikasın"

Pidic ciddiyetle yuvarlak ve güçlü, sesi tiz dinç, başını kaldırdı.

Ah mucize çıktı!

Pittick en çalmayla, kırmızı gündüz ise yükseldi.

"Güneş babam uyandırma olduğunu!"

"Büyüyünce, Güneşi komuta gerek!" Carmen söyledi.

"Eğer küçük bir kız olduğunu unutmayın! Sadece horoz güneş yükselmeye sağlayabilirsiniz!"

Ertesi gün, gökyüzü karanlık bulutlarla kaplıydı.

Ne olursa olsun Pittick, güneşi uyanmadı ne kadar zor ... ... kötü değil, aynı zamanda yağmur düştü.

"Baba Üzülmeyin! Başarılı olacak!"

Bir kaç saat geçti ve birkaç gün geçti ... güneş sağır gibidir.

İki ardışık hafta boyunca, güneşin hiçbir iz.

18 Haziran'da günü, Pidick da her zamanki gibi ağladı ve o dünyanın bütün dillerinde güneşi denir - ama hiç işe yaramadı ...

Ay sonuna kadar ya ... güneşi görüyorum ...

Yağmur hâlâ sonraki durağı ... ...

"Perot, sen sadece böyle devam nasıl! Gitmek için bir yol düşünemiyorum, en bilgili mi?" Carmen ve Carmelo Perot tüm rızık umuyoruz.

"Sen benim çocuk olduğunu bilmek zorunda!" Pero açıkladı: "Güneş aslında çok büyük bir ölümsüz yumurta sarısı olduğunu ... ..."

"Onu göremezse ... o hâlâ pişmiş olmasıdır!"

"Perot! Eski ve şaşkın olur Herkes güneş gazıyla yakar büyük bir yangın olduğunu bilir." küçük kartlı kapı hayal kırıklığına uğradı.