"หมาปาก" เรื่องหนังสือภาพ

"หมาปาก" เรื่องหนังสือภาพ

นี่คือ Burle - สุนัขสีเหลืองขนาดใหญ่ โบเออร์เป็นสุภาพมากกับคนที่อยู่รอบ ๆ สวมใส่เสื้อผ้ายังเป็นที่ดีมาก แต่ไม่มีใครที่จะพาเขา

แย่เสี้ยนที่ไม่ได้มีบ้านของตัวเองเพราะทุกคนกลัวปากใหญ่ของเขาเหมือนจระเข้

ตราบใดที่มีโอกาสเสี้ยนจะแนะนำตัวเองกับคนที่: "สวัสดีครับผมเป็นโบเออร์, ฉันต้องการให้คุณพาฉันกลับบ้าน ..." แต่ก่อนที่เขาจะเสร็จแล้วฟังคนตะโกนและหลบหนี ไม่มีใครยินดีที่จะฟังคำพูดของเขา

ในความเป็นจริงเสี้ยนเป็นสุนัขที่มีการศึกษามากเขาจะล้างช้อนส้อม แต่ยังอยู่ในเตียงก่อนที่จะไปนอนที่สะอาดในการซื้อสินค้าผ้าห่มมัน

ตอนแรกคิดว่าเสี้ยนคนกลัวเสียงต่ำของเขาดังนั้น ... ...

เขาจงใจยกเสียงของเขาและกล่าวว่า "สวัสดีครับผมเสี้ยน ... ..." แต่คนก็ยังคงกลัวที่จะทำงานเพราะเขาทำเสียงมีขนาดใหญ่เกินไปคนหัวใจผมตรง แน่นอนปากใหญ่ของเขาเป็นที่ยิ่งใหญ่

ต่อมาเสี้ยนพยายามที่จะทำให้ปากของเขาใหญ่ดังนั้นเมื่อเขาพูด เขาเพียงจมูก Aoao กล่าวว่า "คุณ (คุณ) ดีฉันเป็น (นายก) โบเออร์····"

เสียงที่เสียงเหมือนการนอนกรนที่น่ากลัวคนยังคงกลัวหันและวิ่ง

ลูคัสเป็นเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีหัวเล็ก ๆ น้อย ๆ แม่ของเขาในการทำความสะอาดห้องพักมีไม่ตั้งใจก็จะนำตุ๊กตาของเขา, ตุ๊กตาสัตว์ผสมเข้าด้วยกัน แน่นอนชนิดของสิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นหลังจากทั้งหมด

แต่น้อยลูคัสไม่ได้ดูแลในทุก

เขามีความฝันของตัวเอง - จะกลายเป็นผู้ฝึกสอนคณะ

ลิตเติ้ลลูคัสยังต้องการที่จะมีคณะละครสัตว์ของตัวเอง!

ดูหนูตะเภาน้อยของเขาลิซ่าและฟริตซ์ได้เรียนรู้ที่จะโยนลูกบอล กบลอร่าฝึกทรัมเป็ตทุกวัน

แต่แม่เล็ก ๆ ของลูคัสไม่สามารถยืนได้! เขาเจ็บลอร่าที่เคยทำงานแตร แต่ยังเกลียดหนูตะเภาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีการขว้างปาทุกคนมักจะตกอยู่ที่ลูก

สุดท้ายลูคัสมีการปล่อยให้สัตว์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาย้ายออกจากบ้าน เขาทำให้พวกเขามีกระท่อมเล็ก ๆ ในสวน

คืนหนึ่งลูคัสก็พร้อมที่จะไปกับสัตว์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาสำหรับการฝึกซ้อม มีครั้งแรกที่เขาได้เห็นเป็นเสี้ยน เสี้ยนมีการวางขยะกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ ถังขยะและเขาหยิบออกสิ่งที่สามารถรับประทานได้โดยวิธีการ

เมื่อเธอเห็นเสี้ยนน้อยลูคัสก็ตกใจ ที่จะรู้ว่าเขาเป็นมากสูงกว่าเขา แต่เขายังคงมีความกล้าที่จะมองอย่างระมัดระวังจากเสี้ยน

Burle กังวลว่าการปรากฏตัวของเขาจะทำให้ตกใจเด็กน้อยต้องการได้อย่างรวดเร็วหายไปไม่ได้คาดหวังเด็กชายตัวเล็ก ๆ แต่เขาตะโกน: "กรุณานั่งลง!

โบเออร์มองไปที่ลูคัสขนาดเล็กในความประหลาดใจและนั่งลงเชื่อฟัง