„Chcę, aby znaleźć rang” książka fotoreportażu PPT
File Size: 2.17MB czas pobierania: 725„Chcę, aby znaleźć rang” książka fotoreportażu PPT
Tej nocy kury w kurniku były wstrząsane jak grupa pcheł. Karmelitów, grube filary, małe ciernie, miękkie uszy i inni partnerzy straszy. I małe drzwiczki karty i jej partnerzy są cicho, posłusznie siedzi tam. Chwila emocji jest to, że wszystkie pisklęta są wpatrując się w drzwi.
Ponieważ dzisiaj jest poniedziałek!
A w poniedziałek nie będzie:
„Dobry wieczór, pisklęta!”
„Dobry wieczór, historia dziadka!” Pisklęta starają się powiedzieć.
Historia dziadek po prostu usiąść, pisklęta są zamknięte usta, cicho słychać dźwięk piórami lądowania. Od poniedziałku do opowiadają o czasie do niego!
"Dobrze!"
Historia dziadek chrząknął, zaczął czytać magiczne zaklęcie:
„Puste specjalny ... ... ... ... powietrze Niemcy pusty ... ... powietrze w górę! Duże, małe są stojące uszy go
Puste specjalny ... ... Niemcy Niemcy ... ... powietrze ... ... powietrze w górę! otwiera mój magiczny kieszeń.
Historia ma się rozpocząć. The "
Pisklęta słuchał legendzie Fox. The
Obserwowani przez Ulissesa. The
historia Cyklop. The
I usłyszeli sto razy nie będzie zmęczony „złote jajka” historii.
Czas tak szybko. Każdy chce pozostać na zawsze w tym pięknym czasie, jednak. The
„Nadszedł czas, aby zamknąć magiczny kieszeń! Chodź tu dziś wieczorem.”
„Ach, tak szybko!” Pisklęta zarzuca. The
Carmen i Carmelo rzucili się do przodu: „dla ciebie, to jest nasz obraz.”
„Dziękuję, moje pisklęta”, powiedział dziadek, „Mam zamiar iść, a ja muszę iść do kurniku na szczycie wzgórza.”
„Żegnaj, historia dziadka!”
„W następny poniedziałek, należy przyjść jeszcze raz!” Zawołał Carmelo.
Pisklęta zawiedliśmy się być gotowy do snu.
„Hej, historia dziadek zapomniał wziąć kieszeni ser,” zawołał Carmen.
„Co jesz, Beria?” Zapytany Carmelo.
"UH Huh!" Owieczka odpowiedział niektóre nieprzyjemnie.
„Kawałek sera z dobrą kozę ... ... naprawdę nie mogę na to poradzić!” Bellio wyznał.
Pale Moonlight, historia dziadek szedł pochód i ciężkie kroki stopniowo dalej. Wysapał, wspólny dźwięk Kaka, musi iść szybko.
„Jak ja się starzeję!” Ubolewał, „Nie mogę znieść pośpiechu między kurniku, i zostały wyczerpane.”
Miał pesymistyczny pomysł: „Jeśli odejdę, który opowie dzieciom o historii?”